Jeremiah 31

1خداوند میگوید: «در آنزمانمنخدایتمامیقبایلاسرائیلخواهمبود و ایشانقوممنخواهند بود.

2خداوند چنینمیگوید: قومیكهاز شمشیر رستند در بیابانفیضیافتند، هنگامیكهمنرفتمتا برایاسرائیلآرامگاهیپیدا كنم.»

3خداوند از جایدور بهمنظاهر شد (و گفت): «با محبتازلیتو را دوستداشتم، از اینجهتتو را بهرحمتجذبنمودم.

4ایباكرهاسرائیلتو را بار دیگر بنا خواهمكرد و تو بنا خواهیشد و بار دیگر با دفّهایخود خویشتنرا خواهیآراستو در رقصهایمطربانبیرونخواهیآمد.

5بار دیگر تاكستانها بر كوههایسامرهغرسخواهینمود و غرسكنندگانغرسنموده، میوهآنها را خواهند خورد.

6زیرا روزیخواهد بود كهدیدهبانانبر كوهستانافرایمندا خواهند كرد كهبرخیزید و نزد یهوهخدایخود بهصهیونبرآییم.»

7زیرا خداوند چنینمیگوید: «بهجهتیعقوببهشادمانیترنّمنمایید و بهجهتسر امّتها آواز شادیدهید. اعلامنمایید و تسبیحبخوانید و بگویید: ایخداوند قومخود بقیهاسرائیلرا نجاتبده!

8اینكمنایشانرا از زمینشمالخواهمآورد و از كرانههایزمینجمعخواهمنمود و با ایشانكورانو لنگانو آبستنانو زنانیكهمیزایند با همگروهعظیمیبهاینجا باز خواهند آمد.

9با گریهخواهند آمد و منایشانرا با تضرّعاتخواهمآورد. نزد نهرهایآبایشانرا بهراهصافكهدر آننخواهند لغزید رهبریخواهمنمود زیرا كهمنپدر اسرائیلهستمو افرایمنخستزادهمناست.

10ایامّتها كلامخداوند را بشنوید و در میانجزایر بعیدهاخبار نمایید و بگویید آنكهاسرائیلرا پراكندهساختایشانرا جمعخواهد نمود و چنانكهشبانگلهخود را (نگاهدارد) ایشانرا محافظتخواهد نمود.

11زیرا خداوند یعقوبرا فدیهدادهو او را از دستكسیكهاز او قویتر بود رهانیدهاست.

12و ایشانآمده، بر بلندیصهیونخواهند سرایید و نزد احسانخداوند یعنینزد غلّهو شیرهو روغنو نتاجگلهو رمهروانخواهند شد و جانایشانمثلباغسیرآبخواهد شد و بار دیگر هرگز غمگیننخواهند گشت.

13آنگاهباكرهها بهرقصشادیخواهند كرد و جوانانو پیرانبا یكدیگر. زیرا كهمنماتمایشانرا بهشادمانیمبدّلخواهمكرد و ایشانرااز اَلَمیكهكشیدهاند تسلیداده، فرحناكخواهمگردانید.»

14و خداوند میگوید: «جانكاهنانرا از پیهتر و تازهخواهمساختو قوممناز احسانمنسیر خواهند شد.»

15خداوند چنینمیگوید: «آوازیدر رامهشنیدهشد ماتمو گریهبسیار تلخكهراحیلبرایفرزندانخود گریهمیكند و برایفرزندانخود تسلینمیپذیرد زیرا كهنیستند.»

16خداوند چنینمیگوید: «آواز خود را از گریهو چشمانخویشرا از اشكباز دار. زیرا خداوند میفرماید كهبرایاعمالخود اجرتخواهیگرفتو ایشاناز زمیندشمنانمراجعتخواهند نمود.

17و خداوند میگوید كهبهجهتعاقبتتو امید هستو فرزندانتبهحدود خویشخواهند برگشت.

18«بهتحقیقافرایمرا شنیدمكهبرایخود ماتمگرفته، میگفت: مرا تنبیهنمودیو متنبّهشدممثلگوسالهایكهكارآزمودهنشدهباشد. مرا برگردانتا برگردانیدهشومزیرا كهتو یهوهخدایمنهستی.

19بهدرستیكهبعد از آنكهبرگردانیدهشدمپشیمانگشتمو بعد از آنكهتعلیمیافتمبر رانخود زدم. خجلشدمو رسواییهمكشیدمچونكهعار جوانیخویشرا متحمّلگردیدم.

20«آیا افرایمپسر عزیز منیا وَلَد اِبتِهاجمناست؟ زیرا هر گاهبهضدّ او سخنمیگویماو را تا بحالبهیاد میآورم. بنابراینخداوند میگوید كهاحشایمنبرایاو بهحركتمیآید و هر آینهبر او ترحّمخواهمنمود.

21نشانهها برایخود نصبنما و علامتها بهجهتخویشتنبرپا كنو دلخود را بسویشاهراهبهراهیكهرفتهایمتوجّهساز. ایباكرهاسرائیلبرگرد و بهاینشهرهایخود مراجعتنما.

22ایدختر مرتدّ تا بهكیبهاینطرفو بهآنطرفگردشخواهینمود؟ زیرا خداوند امر تازهایدر جهانابداعنمودهاستكهزنمرد را احاطهخواهد كرد.»

23یهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: «بار دیگر هنگامیكهاسیرانایشانرا برمیگردانم، اینكلامرا در زمینیهودا و شهرهایشخواهند گفتكهایمسكنعدالتو ایكوهقدّوسیت، خداوند تو را مباركسازد. 24و یهودا و تمامیشهرهایشبا همو فَلاّحانو آنانیكهبا گلهها گردشمیكنند، در آنساكنخواهند شد. 25زیرا كهجانخستگانرا تازهساختهامو جانهمهمحزونانرا سیر كردهام.»

26در اینحالبیدار شدمو نگریستمو خوابمبرایمنشیرینبود.

27اینكخداوند میگوید: «ایامیمیآید كهخانداناسرائیلو خاندانیهودا را بهبذر انسانو بذر حیوانخواهمكاشت. 28و واقعخواهد شد چنانكهبر ایشانبرایكندنو خرابنمودنو منهدمساختنو هلاككردنو بلا رسانیدنمراقبتنمودم، بههمینطور خداوند میگوید بر ایشانبرایبنا نمودنو غرسكردنمراقبخواهمشد. 29و در آنایامبار دیگر نخواهند گفتكهپدرانانگور ترشخوردند و دندانپسرانكند گردید.

30بلكههر كسبهگناهخود خواهد مرد و هر كهانگور ترشخورد دندانویكند خواهد شد.»

31خداوند میگوید: «اینكایامیمیآید كهبا خانداناسرائیلو خاندانیهودا عهد تازهایخواهمبست.

32نهمثلآنعهدیكهبا پدرانایشانبستمدر روزیكهایشانرا دستگیرینمودمتا از زمینمصر بیرونآورمزیرا كهایشانعهد مرا شكستند، با آنكهخداوند میگوید منشوهر ایشانبودم.»

33اما خداوند میگوید: «اینستعهدیكهبعد از اینایامبا خانداناسرائیلخواهمبست. شریعتخود را در باطنایشانخواهمنهاد و آنرا بر دلایشانخواهمنوشتو منخدایایشانخواهمبود و ایشانقوممنخواهند بود.

34و بار دیگر كسیبههمسایهاشو شخصیبهبرادرشتعلیمنخواهد داد و نخواهد گفتخداوند را بشناس. زیرا خداوند میگوید: جمیعایشاناز خُرد و بزرگمرا خواهند شناخت، چونكهعصیانایشانرا خواهمآمرزید و گناهایشانرا دیگر بهیاد نخواهمآورد.»

35خداوند كهآفتابرا بهجهتروشناییروز و قانونهایماهو ستارگانرا برایروشناییشبقرار دادهاستو دریا را بهحركتمیآورد تا امواجشخروشنمایند و اسماو یهوهصبایوتمیباشد، چنینمیگوید.

36پسخداوند میگوید: «اگر اینقانونها از حضور منبرداشتهشود، آنگاهذریتاسرائیلنیز زایلخواهند شد تا بهحضور منقومدایمینباشند.»

37خداوند چنینمیگوید: «اگر آسمانهایعِلْویپیمودهشوند و اساسزمینسُفْلیرا تفحّصتواننمود، آنگاهمننیز تمامیذریتاسرائیلرا بهسببآنچهعملنمودند تركخواهمكرد. كلامخداوند ایناست.»

38یهوهمیگوید: «اینكایامیمیآید كهاینشهر از برجحَنَنْئیلتا دروازهزاویهبنا خواهد شد. 39و ریسمانكار بهخطمستقیمتا تلّ جارَببیرونخواهد رفتو بسویجَوْعَتْ دور خواهد زد. 40و تمامیوادیلاشها و خاكستر و تمامیزمینها تا وادیقِدْرونو بطرفمشرقتا زاویهدروازهاسبان، برایخداوند مقدّسخواهد شد و بار دیگر تا ابدالا’باد كندهو منهدمنخواهد گردید.»